WYJAŚNIENIA MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

Z 9 PAŹDZIERNIKA 2014 R.

W SPRAWIE PRZEPISÓW O WYPŁACANIU ŚWIADZENIA PIENIĘŻNEGO ŻOŁNIERZOM REZERWY ODBYWAJĄCYM ĆWICZENIA WOJSKOWE

 

W sprawie obowiązywania rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe (Dz. U. nr 13, poz. 155) Ministerstwo Obrony Narodowej informuje, że zgodnie z art. 12 ustawy z 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 773) dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 119a ust. 8 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 461 ze zm., dalej ustawa) zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 119a ust. 8 ustawy o powszechnym obowiązku obrony, w brzmieniu nadanym ustawą z 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, nie dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy (ustawa z 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku weszła w życie 1 sierpnia 2014 r.).

Oznacza to, że rozporządzenie Rady Ministrów z 1 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe obowiązuje do czasu wydania nowego rozporządzenia na podstawie zmienionych przepisów, nie dłużej jednak niż do 1 lutego 2016 r.

Odpowiadając na pytanie dotyczące stosowania przez pracodawców przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe, po zmianie brzmienia art. 119a ust. 8 ustawy, MON informuje, że w przedstawionej sytuacji zastosowanie znajduje zasada prawna stanowiąca, że gdy norma zawarta w rozporządzeniu (akcie niższego rzędu) nie odpowiada normie zawartej w ustawie (akcie wyższego rzędu), to należy stosować normę zawartą w ustawie. Zgodnie ze zmienionym art. 119a ust. 2 ustawy świadczenie pieniężne za każdy dzień ćwiczeń wojskowych stanowi kwota 1/21 miesięcznego wynagrodzenia lub dochodu, wynagrodzenia ze stosunku pracy lub stosunku służbowego albo dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej lub rolniczej, które osoby odbywające ćwiczenia wojskowe mogłyby uzyskać w okresie odbywania ćwiczeń wojskowych, pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych.

 

(Rzeczpospolita, Praca i Świadczenia z 20 października 2014 r., str. D5)