WYJAŚNIENIA MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
Z 9 PAŹDZIERNIKA 2014 R.
W SPRAWIE PRZEPISÓW O WYPŁACANIU ŚWIADZENIA
PIENIĘŻNEGO ŻOŁNIERZOM REZERWY ODBYWAJĄCYM ĆWICZENIA WOJSKOWE
W
sprawie obowiązywania rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lutego 2000 r. w
sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego
żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe (Dz. U. nr 13, poz. 155)
Ministerstwo Obrony Narodowej informuje, że zgodnie z art. 12 ustawy z 24
kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz.
773) dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 119a ust. 8
ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 461 ze zm., dalej ustawa)
zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na
podstawie art. 119a ust. 8 ustawy o powszechnym obowiązku obrony, w brzmieniu
nadanym ustawą z 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, nie dłużej
jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy (ustawa z 24
kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku weszła w życie 1
sierpnia 2014 r.).
Oznacza
to, że rozporządzenie Rady Ministrów z 1 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych
zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy
odbywającym ćwiczenia wojskowe obowiązuje do czasu wydania nowego
rozporządzenia na podstawie zmienionych przepisów, nie dłużej jednak niż do 1
lutego 2016 r.
Odpowiadając
na pytanie dotyczące stosowania przez pracodawców przepisów rozporządzenia Rady
Ministrów z 1 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania i
wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia
wojskowe, po zmianie brzmienia art. 119a ust. 8 ustawy, MON informuje, że w
przedstawionej sytuacji zastosowanie znajduje zasada prawna stanowiąca, że gdy
norma zawarta w rozporządzeniu (akcie niższego rzędu) nie odpowiada normie
zawartej w ustawie (akcie wyższego rzędu), to należy stosować normę zawartą w
ustawie. Zgodnie ze zmienionym art. 119a ust. 2 ustawy świadczenie pieniężne za
każdy dzień ćwiczeń wojskowych stanowi kwota 1/21 miesięcznego wynagrodzenia
lub dochodu, wynagrodzenia ze stosunku pracy lub stosunku służbowego albo
dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej lub rolniczej, które osoby
odbywające ćwiczenia wojskowe mogłyby uzyskać w okresie odbywania ćwiczeń
wojskowych, pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych.
(Rzeczpospolita,
Praca i Świadczenia z 20 października 2014 r., str. D5)